Hu! Şiiri - Salih Yıldız

Ey gamlı gönül bil ki, cümle derde çare Hu!
Kalpteki pası sil ki, tutuştursun har-e Hu!

Her bir nimete şükret, âlemi düşün Fikret,
Zikri kesirle zikret, hoş gelir huş yâre Hu!

Âdemin gözyaşında, Musa’nın savaşında,
Nuh’un uzun yaşında, celp etti hep kâr-e Hu!

Balık karnında yunus, sakinleşti okyanus,
Eyüp’e oldu fanus, düşürmedi dâr-e Hu!

Musa’nın annesine, Asiye’nin sesine,
Meryem’in nefesine, sinmiş hare-hare Hu!

İbrahim’e nar cennet, İsmail’e metanet,
İsa göğe emanet, sanki bir tayyare Hu!

Hüzün yılında kalkan, Uhutlar da akan kan,
Cebeli sevr de can, devadır eşrare Hu!

Muhammed’in (s.a.v.) gülünde, nakş-ı bendin gönlünde,
Süleyman’ın ömründe, yol buldu imar-e Hu!

Ümmet haçta saf oldu, tevvap onla af oldu,
Dilde güzel laf oldu, gönülde seyyare Hu!

Habip olmak istersen, can da canana ersen,
Kulluk makamı dersen, her bir daim are Hu.

Gizlice gecelerde, satırda hecelerde,
Seherde secdelerde, eder pare-pare Hu!

Kim istiyorsa takva, Kalp/Ruh/Sır/Hafi/Ahfa,
Hepsinde sürsün sefa, olsunda pervare Hu! ...