Hû Şiiri - Muzaffer Ozak

Kime gidem devâ bulam
Gönül eğlenmez eğlenmez
Derdime bir çâre soram
Gönül eğlenmez eğlenmez

Padişahlar beyler göçmüş
Ecel şarabın içmiş
Bu dünyadan mahzun göçmüş
Gönül eğlenmez eğlenmez

Harab olmuş bütün iller
Sararıp solmuş ol güller
Ötmez olmuş o bülbüller
Gönül eğlenmez eğlenmez

Derdim artar günden güne
Ne bayramlar ne düğüne
Gözüm baktıkça yarına
Gönül eğlenmez eğlenmez

Ne zenginde ne fakirde
Ne altında ne bakırda
Ne bugünde ne yarında
Gönül eğlenmez eğlenmez

Malın varsa ne fâide
Fakir olsan baş kayguda
Sultan olsan bu fânîde
Gönül eğlenmez eğlenmez

Kopardılar çü gülümü
İncittiler çok gönlümü
Düşündükçe ben halimi
Gönül eğlenmez eğlenmez

Aşkî dostlar göç eyledi
Varlıkları hiç eyledi
Özleri böyle söyledi
Gönül eğlenmez eğlenmez