Tertibinden gelen yanılmaz, Ledünnin bilir Hû
Bilir işin aslıdır Hû, Abdi Hû! Resulü Hû
‘Hû’ dan kasdı; Allah’dır, Kulunun bildiğidir Hû
Bilemez Allah’ı, bilir O Allah’dır! Rabbe Hû!
Mekandan münezzehsin, yansır kulundan zuhûrun
Enbiyân olur, Evliyân olur ismi; O Nûrun
Adem Safiullah’la başlar, İdris, Mûsa, Hârun
Aşîkım diyen kula, Maşûktur! Ayine’yi Nûrun
Niceleri bir ettiler câmınla, Zatın kendin
‘Ab; Râb, Olmaz! Râb; Ab, Olmaz! Bozarlar fendin
Olsa Nebî, O nûru yansıtan; Câmındır Senin
Alırım câmından; Zatın sevgin, Sanmam O, Kendin
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!