Gece karanlık bastığında
Aralık duran kapından
Sessizce süzülüversem odana
Uzanmış boyluboyunca yatarken
Uyuyan prenses gibi yatağında
Bir gölge gibi incitmeden
Usulca sokuluversem yanına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
