Hoyratlar Makamında Şiiri - İmdat Avşar

Sözü hoyrat söylerem, yani feryat söylerem
Dilim şirindir menim, ferhat ferhat söylerem
N.Y.Gençosmanoğlu

Yolcu ağıtlarla çıkar Kerkük'ten
Yetimi tutuşur zâr eylemekten
Dermangâha odlar düşer felekten
Ölüm koşar ayağını hoyratın
Kurşun yakar çerağını hoyratın

Muhalif ses vermez ecel peşinde
Sazlar deste vurur kesik başında
Karabağın yadlar gezer döşünde
Yürekler soldurur yeli hoyratın
Ahı segah olur deli hoyratın

Susar kanun bekler ki ömergele
Haseni yaralı kan sızar güle
Ödünç feryat verir mazen bülbüle
Bağları bir çöle döner hoyratın
Başında bir bela döner hoyratın

Beşirinin sözlerinde yar yanar
Muçulanın közlerinde kar yanar
Mollallaha eşlik eden tar yanar
Göklere savrulur külü hoyratın
Öz bağından sürgün gülü hoyratın

Gazeller yek avaz olur Harput'ta
Tecnis ile nevruz kalır Harput'ta
Her nefesi hakkı bulur Harput'ta
Elezberi naat olan hoyratın
Hafız ile vecde dalan hoyratın

Gâh yanık keremdir abdal sazında
Gâh sel olup akar mugam düzünde
Baş koyup avşari ağlar dizinde
Her makamda teslim olan hoyratın
Beni dertten derde salan hoyratın