Dostun bahçesinde tomurcuk güller
Hoyratlar girmesin gülü soldurur
Beni mest ediyor bahçeler bağlar
Deli rüzgâr esmesin dalı soldurur
Dost bahçesi misler gibi kokuyor
Arif olan ilim irfan okuyor
Güzel sohbetini balla katıyor
Tatlı sohbet hiç incitmez güldürür
ÂŞIK SEFİL güller ile konuşur
Hiç durmadan toprak ile buluşur
Has meyveler ham kalmazlar erişir
Tatlandıkça kendin bala döndürür
3.4.2021
ÂŞIK SEFİL DURSUN ALABIYIK
Dursun Alabıyık 2
Kayıt Tarihi : 3.4.2021 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!