Hoyrat rüzgar Şiiri - Serkan Bol

Sonsuzluğun demi vururken kıyılarıma,
Öyle amansız yakalandım ki hayatın oyununa,
Bazen durmak gerekiyormuş,
Bazen de öyle bakmak...
Oysa beklenen duru duru sabahlardı.
Karıştı herşey.
Bu hoyrat rüzgar nereden çıktı bilmiyorum.

Zaman denilen olgu saçlarıma yapışırken,
Aynalara düşman kesiliyorum.
Ey sonbahar yine mi sen geldin!
Yapraklarını dökerken koca çınarın,
Benden de bir parça alıp götürüyorsun.
Ey gönül sen de sonbahar gibi sarardın,
Arıyorsun geçmişini.
Dünleri ne çok konuşur oldun bugünlerde.
Oysa dünlerde de bilinmiyordu gerçekler.