Yaşamın,
hoyrat oklarının önüne atarken beni,
bu kadar,
yara alabileceğimi,
düşüne bildin mi?
Bir zıpkın kuşanması bu,
sanki ters dönüp,
bedene saplanan…
Bir can bu yar…
Bu kadar yaralanmaya itilir miydi,
can,
canım dediğin…
Doğru…
Masalımsı bir sevdaydı bu…
Dağ tepesi gibi,
zirvesine çıkılan…
Düşüşü bir uçurum…
Bir boşluk…
Bir yuvarlanış…
Bu kadar tepe taklak geleceğim,
düşüne bildiğin miydi?
Yar…
Belki de hoyrat bir sevdaydı bu…
Böyle yaşanamayacağını
bilebilir miydin?
Yar…
Ters bir yaşam bu düşüş…
Ters bir sevda bu seviş…
Hoyrat bir aşk bu,
ters bir rüzgâr gibi…
Esti geçti…
Yıktı geçti…
Bitti geçmedi bu çile…
Bu yanış…
İnsan burada biter işte be can…
Mustafa Yılmaz 4
Kayıt Tarihi : 23.7.2009 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR DAİRENİN MERKEZİNDEN..
DÖNDÜKÇE MERKEZE ÇEKİLEN..
BELKİ BİR TÜKENİŞ..
BELKİDE DİRİLİŞ.....!
Kutluyorum.. saygılarımla.....
Ters bir yaşam bu düşüş…
Ters bir sevda bu seviş…
Hoyrat bir aşk bu,
ters bir rüzgâr gibi…
Esti geçti…
Yıktı geçti…
Bitti geçmedi bu çile…
Bu yanış…
İnsan burada biter işte be can…
herşeyin başlangıcı güzeldir. herşey güzellikle başlar insan yaşamında. Doğum anımızda, aile büyüklerimiz nasıl da seviniyorlar değil mi? Sonra yaşam devam ediyor.. Ölüyoruz.. İşte final.. Zirveden inmek bu olsa gerek.. Saygılarımla..
Efendim sizi tebrik ediyorum puanımla ve antolojime alıyorum çalışmanızı,saygımla
Ters bir yaşam bu düşüş…
Ters bir sevda bu seviş…
Hoyrat bir aşk bu,
ters bir rüzgâr gibi…
Esti geçti…
Yıktı geçti…
Bitti geçmedi bu çile…
Bu yanış…
İnsan burada biter işte be can…
ne kadar güzel..
kutluyorum güçlü kalemi..
namık cem
TÜM YORUMLAR (6)