Suskun dilimin yırtık çığlıklarında vakitsiz bir dalga
Döngüyle tersine akan ırmakların göğsünde pranga
Kulaçladıkça yaşamı ateşler yanar yorgun avuçlarımda
Bir düşün resmine sokularak gitmek şimdi çok uzaklara
Renkler biriktirmiş bir kadın göğsünde, gönlünde tohumlar
Kaç zemheri geçti unutuluştan, nice rüzgâra direndi yağmurlar
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta