SENSİZ
Gözlerime hayalini bağlarım.
Sensiz yönlerimi seçemez oldum.
Yaralarımı sevginle dağlarım.
Elini çekse nefes, sızımı dindirse,
Yuvandır diye bedenimi kabrine indirse.
Yokluğun kadar yakar cehennem,
Yaşım sıra büyüdü içimdeki özlem.
Sana ağlayan yağmur taneleri tenine değdi,
Ömür, sınav yönergesi Yaratanın.
Sevgi, çekirdeği yaratılışın.
İki doğru, gerisi yalan,
Bir ölüm bir de Yaratan.
Yanlızlığa beyaz güvercin uçurdum.
Barıştık onunla, artık kavga yok.
Bir yiğidin bileğini bükmezsen öp demişler ya!
Ver, elini öpeyim yanlızlık.
İlk görüşte aşk olur, alışkanlık değil.
Sen buna alışkanlık diyemezsin.
Aynı mahallede büyümedik değil mi?
Yavaş yavaş gönlüme giremezsin.
Dur durduğun yerde, bahane üretme.
Bir çizgi çektim her şeye ve herkese, bir çizgi dönüşü olmayan.
Bir isyanın teline değdim bin ah işitip.
Sabır dağından maden getirip, suküta düştüm, sustum.
Seni düşündüm.
Sıvazladım omuzlarını yalnızlığın, kucağına yattım, devindim.
Toz pembe bir masal anlattı, karanlık miadıyla.
Uykuya and içip daldığın anda,
Uyumayı unut, beni unutma.
Gözlerimi arayıp sor rüyanda,
Cemalini unut, beni unutma.
Her gece düşüne davet et beni.
Sevdalar daha büyük olsa da gönlümde, suskunluğum da büyük.
Eski haykırışlarım nezaketsiz, saçma ve sırtıma yük.
Değişen ben miyim yeni aynalarda yoksa, hayat mı bölük pörçük?
Uğruna yandığım çehrelere ne oldu? Çirkin mi çirkin.
Bakmaya kıyamadığım, ne kadar güzellerdi ilkin.
Gözünde bakış, yaşamın hanesi.
Çöllere rahmet yüzünün gölgesi.
Nur yüzünde saklı, ayın gövdesi,
Utanır cemalin görünce annem.
Sesinde tını, kulağımın tacı.
Yarı korku yarı ümit
Hüznün sevinçle tam ortaklığı
Herşeyim aynı zamanda hiçbirşey
Ben insanım
Biyolojik açıklamam var, kimyasal da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!