Bir prenses masalında yıllarca uyutulmuş gibi
tozlu raflarda saklanıp özenle çürütülmüş gibi
öylece kalıp / ölebilirim
Ya da
Ömrümce çocuk olup bir günde büyümüş gibi
altın beşiklerden düşüp te / kalkıp yürümüş gibi
alıp başımı / gidebilirim.
bu tercih benim /günah çıkarmak istemiyorum.
yedi kat yerin dibinde taç giyiyormuş Şahmeran
bana ne?
zaten çıbanın başı artık her yerde
sadece / ben göremiyorum.
yokluğumun kutsanıyor olmasını da hiç irdelemiyorum
.
madem ki arzın merkezinde dans edemiyorum
o halde
boşluk büyüyebilir içimde
bu gece hovardalığım tuttu işte / engelleyemiyorum
gönül ferahlığıma benden selamlar olsun
bütün suçlarımı / affediyorum.
06/02/2006
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 6.2.2006 21:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/06/hovardayim-bu-gece.jpg)
:) güzel şiir..!
sevgi ve saygıyla
Kıyıya paralel, dizlere kadar deniz ve orada koşan
biri..tuz yüze değiyor yinede..ne güzel.
Kutlarımmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm.
..
TÜM YORUMLAR (4)