Hovarda mısralar çöplüğü, ruhumun en dip fersahları
Mürekkep damlamış kirli sahifelerin dipnotlarına
Ucu kıvrılıp yakılmış, anasiklopediye çalan müsvettelerin
İçinde anılarım yazılmış, en acısından dem vurup en tatlısından kahkalarda tef çalan
Kalbimdeki kırıklar kabuk tutmuş, en koyu dallarına hayatın
Umutlar savrulmuş damlalarına gözyaşı yapraklarımın
Esip gürlemiş ruhumda, şimdileri sukut zikreden acziyat
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta