gözleri iri yaprağın aşkı
giz olur söğüt dalında
eşinen karganın gagası
eski pişmanlığında
içimde yabanıl zaman
çırpınan yalnızlık
düşsel pencerem/sabahı üşütür
solgun lamba unutulmuş
yaknızlığa zorlanır
ey gövdem
kendini ver
sessiz ve ince
okşandım/
desem utanır
artık gel
duyulmadan tanıyalım
horyrat sevgi
İbrahim İspirKayıt Tarihi : 5.3.2004 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!