Hotanto küpesi Şiiri - Hüseyin Şakar

Ben seni bir Ağustos gecesinin ayazında sevdim
Ateş böceğinin son parıltısında
Boynumdan aşağı yanmakta, ay ışığında
Ellerin yitip gitmekte ömrüm...
Ben seni esaret ve özgürlük arasındaki ince çizgide sevdim
Havalandıktan beş kanat sonra, kanadından vurulmuş
Bir kuşun kalbinde...
Ben seni bir bıçak sırtında sevdim
Bıçak sırtı kör mü keskin mi!
Şu gördüğümüz sokak lambası yanıp sönmekte olan,
Sönük mü yoksa bozuk mu!

"Aşkımı bir kuru kibrit gibi cebimde taşıyorum
Bir “hotanto” küpesi gibi kulağımda..
Eski şaraplar için içimde..."
"Korkarım harcamaktan sözlerimi boş kalıplarda
Çirkin bir şey diyecek olsam ellerin durur önüme
Güzeltirim..."
Ben seni yarım saniye aralığında sevdim!
Aldım bütün ömrüme kopyaladım
Milyon saat kere aynı yarım saniyeyi yaşıyorum...