sunulmuş gibiydin bir altın tasta
hiç mahrum değildin şekli biçimden
güzelliğin beni ederdi hasta
höst demek geçerdi bazen içimden
anan giymen için bir şal örünce
ve hoş olurdu göz rimel sürünce
sokağın başın da seni görünce
höst demek geçerdi bazen içimden
yoksulluk köşeye beni kıstırır
ağlardım göğsüme eli bastırır
o nazın kaprisin adam astırır
höst demek geçerdi bazen içimden
içerdim karşın da tuborg efeste
kendimi kuş sanır idim kafeste
gerçekten keserdin böyle nefeste
höst demek geçerdi bazen içimden
düşünür gibiydin başka bir adres
kimbilir kimlere olarak metres
çok zaman kalbime vururdu stres
höst demek geçerdi bazen içimden
at gibi bir kızdın at gibi soylu
kokardın at gibi hem uzun boylu
sinem de ur idin ne kötü huylu
höst demek geçerdi bazen içimden
bir psikopattın dehşet saçardın
bağrım da her türlü yara açardın
göz göze gelince eve kaçardın
höst demek geçerdi bazen içimden
derdim ki " acıyıp belki uslanır "
beklerdim yağmur alt öyle ıslanır
eviniz duvarı sırtı yaslanır
höst demek geçerdi bazen içimden..
Kayıt Tarihi : 24.4.2014 17:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!