Hoşnigâhından Şiiri - Osman Baltacı

Şehlâ nazarından şebrenge düşen
İmrenir yıldızlar, hoşnigâhından.
Kendine kızıp da, kendine küsen
Kül olur sözcükler, hoşnigâhından
****
Yıllara mahpusluk, yıllara eşlik
Barut mahzeninde gönül ateşlik;
Ve müheyyâ hasret, tam yirmi beşlik
Tarife sığmıyor hoşnigâhından.
****
Aldanan mevsimler, aldanan aylar
Rakamlar yalanı, yalanı söyler!
Murada, vefâya, müptelâ eyler
İslenir duvarlar, hoşnigâhından.
****
Süveydâ zehrinden divâne, sersem
Sükûtun içinde katmer katmersem;
Rü'yâda, hayalde, nerede görsem...
Tuz buz olur aklım, hoşnigâhından