Hoşgörüye Semah Şiiri - Mehmet Ali Baş

Topraktan tenine üflendi vahdet-i vücut,
Namın narına ulaştı Mevlana’m
Ne sınır kaldı ne hudut,
Kaç kulun diline nasip olur böyle güzel hüdhüd?
Dilini anlayana,
Anlayıp da anlatana selam olsun.
Dinle, anla yedi öğüdü
Mevlana ile yeşerdi hoşgörü söğüdü,
Vakti evvel her yürek göğüdü,
Göğ olup da pişenlere
Pişip de yananlara selam olsun! ..
Hoşgörüyle uzatmadı mı Allah elini kuluna,
Elini kolunu bağladı kul, nefis uğruna
Hele bakıver, Mevlana gözüyle yoluna
Bakıp da görenlere
Görüp de bilenlere selam olsun…
Noksansız değildir Ademoğlu,
Hatalar insan içinmiş, bu doğru
Kalp kırmak menzilin kısa yolu
Kalpleri kırmadan tutanlara,
Sabır ateşini yutanlara selam olsun.
Mevlana gibi olabilseydik eğer,
Yaşanılası dünya, yedi düvele değer
Bir avuç toprakmış sonumuz meğer,
Sonları dahi hoş görenlere,
Topraktan gelip toprağa gidenlere de selam olsun.
Yeri gelir sabun olur hoşgörü
Erir avcumuzda.
Yeri gelir sabır olur, şekil bulur ruhumuzda.
Hoşgörü kapıları açılır, yedi öğüdü okuduğumuzda
O kapıları açanlara,
Açıp da kapatmayanlara selam olsun.
Afganistan’dan dünyaya doğdu hoşgörü güneşi
Hak’kı halkta, halkı Hak’ta gördü bu er kişi,
Ayrım yapmadı, ne iyi ne kötü
Ne erkek ne de dişi,
Hoşgörüye levent,
Horgörüye bent oldu Mevlana…