Her şeyi, herkesi hoş görüyorsun.
Gözümden kaçmıyor, haberin olsun.
Bundan dolayı sevgili sultanım,
Gönlümde yeni tahtlar kuruyorsun.
Güzelim, hiç mi bilmezsin kem bakış?
Her dem bahar çiçeği deriyorsun.
Dört mevsimin içinde yok mudur kış?
Baharı kalbinde mi saklıyorsun?
Gözlerin de güzel, yüreğin gibi.
Sen bakınca utanıyor kötülük,
Değişiveriyor kömürün rengi.
Dağ, tepe, oluyor şirin bir düzlük
Hoyrat çamların arasında sanki
Bir nazlı erguvana benziyorsun.
Onlar üzerek incittikçe seni
Hepsine sabrediyor, gülüyorsun.
Sırrını anlatmanı istiyorum;
Soydan mı ruhundaki bu zenginlik?
Çok naziksin, karşında eriyorum
Bir yanın şefkat, bir yanın enginlik.
Kızmamak, inan sana yakışıyor
Affettikçe yücelip büyüyorsun.
Kalbini kırmaktan ödüm kopuyor,
Çünkü hoş görüyor, hoş tutuyorsun.
Kadriye Danacı Öğretmenimin kaleminden gelen bir şerhi, şükranlarımla ve gururla ekliyorum:
'Hoş olanı hoş gören kendisi
Güzel ahlaktır mertebesi
Çam, erguvan çeşnisi
Var mı bundan ötesi.'
Kayıt Tarihi : 10.3.2016 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Erguvan"dan söz ettim mısraların karalamasını yolladığımda. Tanışıklığı yokmuş. Malum, internet her şeyi gözler önüne getiriveriyor. Bu kadarıyla bile içinde erguvan'a karşı bir sevgi doğmuş. Mısraların arasına yakışmaz mı sorusu ifade edildi. Hoyrat çamların arasındaki erguvanlar geldi gözümün önüne, ekleyiverdim. Erguvan nereye yakışmaz ki!
Güzel ahlaktır mertebesi
Çam, erguvan çeşnisi
Var mı bundan ötesi.'
Şairin mısralarına bu dizelerle eşlik etmek istedim. Şiirinde uyum kelimelerin anlam bütünlüğüne bakılarak ustaca yerlerine konumlandırılması ile kendini gösteriyor. Kutluyorum ve saygılarımı sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (2)