Kardeşlerim, daha önce iki kez dünyayı
Dolaştım; Her yerde yolsuzluk yığınlaydı,
Dipsiz derinliklerde araştırdığımda gördüm ki
Kusurun sayısı, erdemin sayısını aştı.
Kötülük tükenmez, o tohumunu her yere taşır,
Uzak kabilelere olduğu kadar ayaklarımızın altındadır ;
Hepsi filizlenir, hepsi çiçek açar, ürün çoğalır,
Ve bir hükümdar gibi kabilelerini vergiyle cezalandırır.
İnsan, ıslak göz bebeklerini kurutmak için,
Yeni ümitlerinin desteklendiği,
Ölümsüzlük yolunu tırmanabilmeliydi.
İşte Tanrı niçin, tanrısal yüksekliklerden, bize,
İki meleğini, ikiz kardeşleri aramıza indirdi:
Yumuşak Hoşgörüyle çekingen Yardımseverliği.
François-Marie Robert-Dutertre
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 23.6.2017 09:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!