Hoşgörü... Şiiri - Erberk Pullu

İnsanlık ki, zor yollardan aşılan...
Mevlana' yla, doruğa ulaşılan...
Gün geçtikce değeri anlaşılan...
Umum-i aleme, yeten hoşgörü...

Benliğinle, sevgi ile dolmanın...
Karanlıkta ışığını bulmanın...
Herşeyden de önce, insan olmanın...
Gereği değil mi, zaten hoşgörü...

Tatlı dil sevmezdi bunca yalanı
Çıkarırdı deliğinden yılanı..
Hiç olmazsa, koruyalım kalanı
Yazık ki azalan, biten hoşgörü...