Hoşgör Şiiri - Alaettin Zaman

Uyan gaflet aleminden yolu,erkanı hoşgör,
Dalma hiddet deryasına bütün cihanı hoşgör,
Kin kibir insanlık için büyük nefret duygusu,
Kanlı düşmanın olsa da kıyma o canı hoşgör.

Öfke bir an gelir geçer,sabret ki aldanma sen,
Sonradan bin pişman olup “eyvah” diye yanma sen,
Rütben arşa direk olsa, boşa mağrurlanma sen,
Hor görme, köşede kalan cahil insanı hoşgör.

Düşün! Anla, Mevlana’yı hoşgörüden çıkmamış,
Gönüle beytullah demiş, kul kalbini yıkmamış,
İnsanliğı Hak yoluna davet etmiş,bıkmamış,
Gir muhabbet meclisine,kamil irfanı hoşgör.

Dünya handır,insan yolcu, gidişini bilmeli,
Zaman büyük sermayedir, bitişini bilmeli,
Kürsüde konuşan alim satışını bilmeli,
İkna olup anlamazsa tekrar soranı hoşgör.

Ayrı dinden,ayrı dilden olsa da bir vatandaş,
Hepimiz adem oğluyuz,kökenimizse gardaş,
Düşenin dostu olur mu? Çaresize atma taş,
Tut elinden kaldır onu, dostu,yareni hoşgör.

Zamanoğlu deyişlerim kısaca olsun özet
Saygı,sevgi,birlik, dostluk için elini uzat,
Kötüyü iyi gözüyle kap aynasından gözet,
Fikrine ters düşse bile karşı duranı hoşgör.