eskiden bir sen vardı
ismin defterimden eksik olmazdı
mutsuzluğumun anahtarı umutlarımdı
onlarla kilitlerdim acımı
eskiden bir sen vardı
yanımda olmasanda uyurduk beraber
üşürdük beraber
mutlu olmasakta
gülerdik beraber
eskiden bir sen vardı
bana bu şehri sevdiren
barış manço şarkıları söyleten
beni sinir eden
kendimi kaybettiren
yakında düşer ölüm yüreğime
ve elveda derim bu şehre
işte o zaman biter hayatımdaki mavilikler
o zaman gözyaşı dökmem
eskiden bir sen vardı derken..
Kayıt Tarihi : 26.8.2010 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!