Hoşgelmiştin Kızım Şiiri - Bahri Özaslan

'Sekiz ağustos ikibin' e ithaf edilmiştir.'

Eylem Ezgi' ye (2)

Oniki kere üçyüzaltmışbeş gün önce,
Istanbul' da Şişli' de,
Üç katlı bir yapının bir odasında
'şimdilerde ne olarak kullanılıyor bilmem'
Güneydogudaki isimsiz bir köyün bir feodal beyiyle,
Istanbul megapolundaki bir eğitim devinin,
Torunlarının çocugu olarak
İlk defa bakmıştın bu dünyaya
Çok mutlu etmişti varlıgın bizi,
Hoşgelmiştin kızım...

Tabiattaki canlıların,
En güzeli
Ve en zorudur insan yavrusu
Çok insan kaygılandı senin için,
Geceleri uykular bölündü
Dışkının renginden,
Yüzünün solukluguna,
Veya ilk defa düşmen de merdivenden
Sızladı bazı yürekler

Ne Özel,
Ve
Ne güzelsin sen..
Hep ve daima...

Sonra dişlerin çıktı,
Emekledin,
Yürüdün,
Zaman zaman şımardın
'bence çok ta hakkındı doğrusu.'
Ve büyüdün..
Şimdilerde yapamıyoruz artık ama,
Ne çok severdim seninle eskimolar gibi,
Merhabalaşmayı....

Bugün,
Üçte iki adamsın artık
Tam oniki yaşındasın..
Neresinde olursan ol,
Bu dünyanın...
Baban yanındadır...
Sevgisini taşıyacak bir aracı
Mutlaka bulacaktır...

Kimseyi küçümseme,
Kulak ver onlara..
Mutlaka bir tanıklık etmedikligin vardır,
Belki de uzaktan hiçte cazip gelmeyen,
O yaşamda..

Hayata kavuşmaktır sevmek...
Varolmaktır,
Unutmaki..........
Anladığın,
Ve
Anlatabildiğin kadar varsın.
Hiç bastırma kendini...
'Geleneksellik' ve 'Yasaklar' afaroz edilsin sözcügünden..

Yüreğin hep büyük,
'bütün dünya insanlarını alacak kadar'
Olsun..
Sev, , ,
Arkadaşlarını,
Öğretmenlerini,
Anneni,
Babanı...
Gittigin,
Gezdiğin,
Gördüğün herşeyi
Hüznü,
Sevdiğine sevdiğini söyleyebilmeyi
Sev...
Sev herşeyi...
Ve yorulmasın sevgilerin
Günün birinde, ,

Mesela bir gün herşeyden,
Ve,
Hekesten uzak olmak istediğinde,
Gözlerınde hiç buğu olmamalı,
Babasının kızının...

Hiç yaşamayı atladıkların olmasın..
Gelecekteki hiç bir anını,
Geçmişte yaşamayı atladıklarına ayırarak,
Hüzünlenme....
'Dayanamam doğrusu buna,
Ve izin de vermem gücüm oldukça.'

Sınanmış dostlukları,
Gelecekteki bilinmeyenlere değişme
Hiç bir zaman
Ömür dediğin şey çok kısa..
Ve yaz-boz tahtası değil hayat...

Kendini ezdirme,
Aldığın kadarını ver,
Ama almaya başlayınca fazlasını da
Ver..
Hiç bir şeyini,
Hiç bir anını,
Ve arkadaşlarını,
Çıtırı,
Hatta oyuncağını bile unutma...
Sen onların bütünüsün çünkü..

Yaşamın boyu gül..
Hüzün yakışmaz o gül yüzüne senin,
Mümkünse ve sıkılmazsan da bir gün eğer
Saçlarında hep uzun olsun ipek gibi.

'Her halini seviyorum senin karşılıksız ama,
uzun saç yine de bir başka BABİŞKO'

İşini iyi yap..
Ve iyi işi iste insanlardan
En iyisine layıgız biz..
Kendinle doğru yüzleş her zaman
Aynaya iyi bak,
Ve baktığında gör kendini, ,
Hep kendin ol
Olmak isteme kimse gibi..

Alfabenin ilk hafini yazman,
İlk rakamı tanıman,
Hiç unutmam çarpım tablosunu ezberlerken
Ellerin arkanda,
Parmaklarını teker teker kapatıp,
O zaman hiç anlamadığım şeyler yapmanı..

Bir kuzu veya,
Yeni açan bir çiçek karşısında,
Pır pır etmesi yüreğinin,
Ama bir metropelde,
Mesela bir restoranda çok seçici,
Ve bilinçli siparişlerin,
Acaba mı dedirt ti bana,
Zaman zaman
İki ayrı dünya vardı da bu ülke de,
Birisine aitken diğerine izleyici mi oldun,

Gittim gerilere...
Sana,
Bana,
Ülkeye,
Çok hızlı değişiyor yavrum
Şu avuç içi kadar dünya...