Tükenmek bilmeyen düşlerimin zamansız misafiri,
Yokluğunda koştuğum varlığındı sana hasretliğim,
Gözlerim kaç baharlar ağırladı yüreğimi titreten
Kaç kışa kapandım sıcaklığına muhtaçken
Kafesimin mezarından yolduğum çiçeklerdi tebessüm dediğin
Geceleri uyuttuğum karanlıktı umut diye sahiplendiğim
Tükenmek bilmeyen uzun yollarımın garip misafiri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla