Mavilikler ortasında kan damlası gibi bir sonbahar güneşiyle başladı bu öykü...ve odam soğuktu, karanlıktı...Ve odamda yaşanılan zamanlar bıçakla kesilecek, askıya asılacak kadar donup kalmıştı...
Günün birinde yaklaşan ayakseslerinin getirdiği yitirdiğim aradığım güneşim KADINIM' dı...
Ve dudaklarımdan dökülen minicik bir kelime ile kocaman bir öykü başladı;
Yar yüreğim yar, gör ki neler var,
Bu halk içinde bize gülen var.
Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun,
Gaafil ne bilsin,Hakk'ı seven var.
Devamını Oku
Bu halk içinde bize gülen var.
Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun,
Gaafil ne bilsin,Hakk'ı seven var.
