Hoşgeldin Hüzün Şiiri - Osman İnci

Çok uzun zaman oldu,
Ne telefonumun,
Ne de kapımın çaldığı,
Yalnızlık dolu,
Uzun bir zaman...

Pencerelerden soğuk,
Bacadan karlar girdi sadece,
Arada bir de,
Kurbağa sesleri,
Sessizliği bozmak için...

Yüreğimde isyan,
Dağlarda çınlar,
Gözlerimde yaşlar,
Kıyameti anlatırdı,
Nuh tufanı gibi...

Bir kısır döngüydü,
Onsuz olan günlerim,
Gönlüm secdeye varır,
Semalarda duaya,
Açılırdı ellerim...

Sonra tanıdık bir ses,
Gelirdi kulağıma,
Beni anlayan,
Bana dost olan o ses,
Kapıya koşardım sevinçle...

Ve karşımda bulurdum onu,
Sarılırdım boynuna,
Koklardım özlemle,
İyi ki geldin derdim,
Hoş geldin hüzün...