Hoşgeldin... Şiiri - Sibel Dosdoğru

Sana olan duygularım, bir umut ikliminde sonumu bilmeden savrulmak gibi,
Sana ne hayaller kuruyorum. Ama sen yoksun. (korkuyorum)
Sonra bİr bakıyorum olduğum yerdeyim hala
Bilir misin düş kırıklıklarını? !
Benim en çok oynadığım oyundur.
Oyunun sonu hep avuçlarına gömülüp ağlamakla bitiyor.

Herşey sevmekle başlıyor,
doğru ya da yanlış,
Ama hep sevgiler, bazen silinmiş,
bazende izini bir türlü silemediğimiz ayak izleriyle dolu.
Ve her seferinde aynı kapıda dururlar, belki ömrünün sonuna kadar...
O kapıyı birtürlü kilitleyemezsin, ne gücün kalır ne de yüreğin kaldırır,
Çünkü bilirsin o kapı açık kaldıkça umutla yaşarsın.

Sen benim hislerimi acıttın,
Birdenbire sızıverdin içime,
birden çıkageldin anlamadan.
Sana biraz sitemkarım ya olsun
yine de
HOŞGELDİN....