Hoşgeldin Şiiri - Sinan Aydoğan

Tam yüz yıl oldu!
Tam yüz yıldır bekliyordum
Hoş geldin sevdiceğim, hoş geldin
Koynumda biriktirdiğim güller, laleler
Hala solmamışlar, yeniden yeşerdiler,
Karnımda uçuşan bütün kelebekler
İçime sığmadılar, artık özgürler..
Bu ne güzel geliştir, umut getirdin
Hoş geldin sevincim, hoş geldin

Gözlerim de perde, hayallerim kararmıştı
Hatırladığım bütün anılar sararmıştı
Geldin ya! şimdi yeniden canlandılar.
Buğusuna bakıp iç çektiğim yollar
Seni bana ulaştırdılar..
Bu ne güzel geliştir, bahtiyar ettin
Hoş geldin özlediğim, hoş geldin

El ele yürüyenlere kızardım ya
Ben üzgünken neden gülüyordu dünya!.
Kıskandığım bütün sevgililer
Bana hakkını helal etsinler!.
Bu gün senin şerefine,
Hepsine bir demet çiçek verdim
Bu ne güzel geliştir, kahkahalar getirdin
Hoş geldin gülen yüzüm, hoş geldin

Ne yalanlar söyledim kendime bilemezsin
Nerede bir umut görsem
İnadına gidip üstünü çiğnedim.
Tepetaklak düşmüşken uçurumdan,
Ben de mi böyle gülecektim!.
Nasıl da hemencecik iyileştim
Bu ne güzel geliştir, ilaç gibi geldi sesin!.
Hoş geldin beklediğim, hoş geldin

Bütün lambaları teke tek kapatıp
Neresi karanlıksa oraya giderdim
Değil kendimden, dünyadan nefret ederdim
Şöyle bir bakışın yetti!
Geceleri gündüze çevirdin..
Bu ne güzel geliştir, güneş getirdin!
Hoş geldin ışığım, hoş geldin