Hoşgeldin Şiiri - Abdulkadir Saylan

Karanlık bir hayatın içindeyken,
Doğmak bilmeyen güneşimin
Doğmasını bekler dururdum.
Hep bugün doğacak yarın doğacak diye
Kendi kendimi teselli ederdim.
Her gün karanlığın sonsuzluğuna gözlerimi dikip
Güneşimi uzaklarda arar dururdum.
Oysa ne körmüşüm ben,
Aradığım güneş gözlerimin az ötesinde
Tüm karanlıklarıma doğmayı bekliyormuş.
Benden bir bakış, bir dokunuş, bir söz
Ve kafamı kaldırıp bakmamı istiyormuş sanki.
Nihayet tüm karanlıklarıma güneşim oldun
Hoşgeldin Ey sevgili!
...........................................E.K.