Sana hoşça kal demeyeceğim bu sefer.
Lütfen hoşça kalma.
Özle!
Hem de çok özle.
Bir kalemde sildiğin bütün anılar.
Bir yılan gibi çöreklensin hayatına.
Nefessiz kal.
Boğul koynunda…
Gördüğün herkesle beni kıyasla,
Senin için vazgeçtiklerimle.
Ve senden vazgeçemeyişlerimle kıyasla…
İç, iç, iç!..
Daha çok iç!
Ve körkütük delir,
Ama ölme!
Abdal ol bir defa...
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 11.10.2016 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Os
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!