Hoşçakallar Biriktiriyorum Kumbaramda

Yalnızlık çöküyor yine Çöküyor ıssız ıssız Çöküyor siyah ve acıya bulalı… Çöküyor tüm bedenime Olanca ağırlığıyla iniyor Tepeden tırnağa… Böyle havalarda Ne umut Ne emek Hiçbirisi avutamıyor Bu sonsuz nefesi Umut da Emek de Direniyor, Direniyor ama Kaçamıyor Teslim olmaktan. İğrenç şiirler akıyor kalemimden Engel olmak? Ne hacet Asla… Kaçarı yok, Bu berbatlığın Beter, Beter ama Ne gelir elden Yaşanacak bu da böyle. Elbet çıkacaktır Bu sonsuz geceler Aydınlık sabahlara, Güneşli günlere… İşte umut ve umudun fakirliği Bütün çelişkiler Bana boyalı Bana yazılı Bana yamalı Hoşçakallar topluyorum kumbaramda İhtiyaca kısmet… 07.01.12