Hoşçakalın Şiiri - İsmail Bilek

Varlıkla yokluğun arasından bir yerlerden sesleniyorum size..
yitip gitmiş bir ömrün son baharında kaybolmuş bir adamın günlüğü nü okuyorum bugün size..

İşte geldi dayandı ömrün kapısına o an.. o korkutan.. acıtan...
hoşça kalın sözcüğüne bile, zaman tanımayan o an..

Evet işte benim o sessiz, o suskun, adam, yakalarınızdaki o siyah beyaz resim benim, benim o soğuk mermerin üzerinde hareket sizce yatan o cisim, benim..

Burası nekadar da kalabalık,
ve nekadar da siyah bugün..
solmuş bütün renkleri o masum çiçeklerin..
ve nihayet bir arada, annem, abilerim, kız kardeşim , ve sevenlerim...

Birazdan son kez yük olacağım size,
birazdan başka sessizliklerle tanışacak bu sonsuzluğa duçar yorgun kalbîm..
ve artık mütemadiyen çürüyecek bu aciz bedenim,..

Evet birazdan çukura indirecek siniz beni,.. ve o son tahta örtecek güneşe aralı kalmış dünya penceremi,
Kürek kürek toprakla örteceksiniz kabrimi, yarışırcasına,

İlk suyu kim dökecek şimdi tepemden aşağı,
ilk Fatiha’yı kim okuyacak..
kim ayrılamayıp saatlerce baş ucumda oturacak,. hanginiz bir avuç toprak doldurup cebine bir cam fanus içinde saklayacak.. hanginiz avuçlarına sinmiş çamura bakıp parmaklarıyla konuşacak..

Hanginiz fotoğraflarla dertleşip hanginiz güzel anıları hatırlayacak,.
hanginiz bir ıssız odada ışıkları kapatıp göz yaşlarına boğulacak..
peki ya hanginiz oturup vicdan muhasebesi yapacak..
deli divane gibi kendi kendine yerli yersiz konuşacak..

Artık ne yapsanız boş.. pişmanlıklarınız nafile.. .
bir şiir boşluğu bırakarak ardımda,
gömüldüm sonsuzluğa, gömüldüm ebediyete,,

Artık ben yokum, uykusuz gecelerim yok, umutla beklediğim bi yarın yok, arkadaşlarım, dostlarım, çilingir sofralarım, cumartesi akşamlarım, hepsi birden bire yok oluverdi benimle.... Hiçbiri yok..

Hoş çakalın imgeler, sözcükler, satır başları. hoş çakalın..
hoş çakalın kavgalarım,
hoş çakalın tamamlayamadığım şiirlerim, hatıralarım..
hoş çakalın öptüğüm kızlar.. masum aşklarım,..
hoş çakalın dostlarım..
babam ve kızlarım.. hoş çakalın..