Hoşça Kalın Şiiri - Levent Dizdar

HOŞÇA KALIN
Bana seni anımsatan
Ne varsa çıkarıyorum hayatımdan.
Gömüp kimilerini toprağa
Kimilerini söküp atıyorum topraktan.

Tamamını kırdım mesala avizelerin,
Tüm sehpaları
Saksıları parçaladım.
Bir tek çiçek dahi bırakmadım evde
Bırakmadım hırpalanmamış hiçbir kapı
Yırtılmamış hiçbir perde.
Koyup gittiğinden beri
Beni bu derde.

Sarıların tamamını
Sana boyadım özenle,
İntikam aldım içimdeki senden.
Sevdiğin tüm morları kızılla kapladım
Ne zaman bir lacivert görsem
Seni hatırladım,
Ağladım...

Kendi ellerimle kazıdım
Senden kalan üç beş tel saçımı.
Sonra
Acılar içerisinde oydum gözlerimi
Bileklerimden kestim ellerimi,
Öpmeye kıyamadığım
Avuçlarına koydum.

Buymuş, diyemedim kader
Bir türlü kabullenemedim.
Her günü başa sardım
Bir umutla uyandım her sabah
Değişmeyen kaderime ağladım.

Bana seni anımsatan
Ne varsa çıkarıyorum hayatımdan.
Güzel olan her şey,
Dostlarım,
Dostların,
Ruhum
Hoşçakalın.

Levent DİZDAR
2018