Hoşçakalın Şiiri - Vedat Okkar

Gidiyorum buralardan ayağımda eskimiş ayakkabı
Senelerden kalmış besbelli
Ayakkabıyı çıkartıp attım bir kenera
Gidiyorum buralardan yalınayak

Çok mu bekledim ki zamansız
Kedersiz, yalınayak
Çok mu şey düşledim ki
Sensizlikte sana sormayarak
Ağacın dallarını kırılmış sanki
Ağlıyor bak uzaklardan hıçkırarak
Gidiyorum buralardan yalınayak

Sormayın bana nereye diye
Belki yalnızlığın kentine
Dağların ötesine
Bulutlardan tepelere
Gidiyorum işte sormayın neden diye

Mavi bir deniz, Mavi bir gökyüzüyle birleşmişti
Yada hayallerimde birleşecekti
Bekledim hiç bıkmadan
Bekledim seneleri
Bekledim geceleri
Bekledim ben hep seni
Ayakkabım bile eskimiş oysaki
İşte şimdi
Gidiyorum buralardan yalınayak

Bir elveda bile diyemedim beklerken seni
Hiç gelmedinki
Hep umut ettim seni
Her gölgede sen misali
Hoşçakal sevgili

Sen bilEmessin ki
Her sabah gülüşünü öptüğümü
Saçlarını okşadığımı
Gözlerinde daldığımı
Sen bilemessin ki nazlı nazlı bakışlarımı
Haykırışlarımı
Sen bilmessin ki
Benim sevdalı gençliğimi
Gölgeydin hep düşlerimde Gül misali
Gülünü sevdiğim düşlerim
Hoşçakal
Ayaklarım yalınayak gidiyorum buralardan
Hoşçakalın dostlarım
Hoşçakal