Hoşçakalın Şiiri - Aydın Güler

Az sonra;
Gün batıp,
Cümle kapılar yüzümüze kapandığında,
Ben ayrılmış olacağım aranızdan
Ey iyi insanlar.

Vedalaşırken bir bir
Göz pınarlarım doldu taştı da
Yutkundum gerisin geriye.

Ey yaşamı! ...
Buram buram
Leylim leylim
Oylum oylum işleyen insanlar,
Hoşçakalın..
Hoşçakalın...
Çoğu zaman,
Sıcak bir yatağa hasret dostlarım.

Hoşçakal! ...
Ey demir kapılı odam,
Sen de hoşçakal
Ara sıra da olsa seslendiğim,
Cızırtılı neşriyat.

Hoşçakalın! ..
Hoşçakalın! ...
Ey başarabildiğimce,
İpe çektiğim hatalarım zaaflarım
Hoşçakalın! ..
Beni eğiten bu dar yerler
Dahası bilin ki;
Onca acılara rağmen
Hiç kuşkusuz,
Zaman bütün yaraları saracaktır.

Diyorum ki ben;
Az sonra buradan çıktığımda
Ellerim cebimde,sigaram yanık
Hangi yaşam alanlarına doğru
Yol alıp gideceğim.

Ve kim bilir bu defa,
Hayat bizi tekrar nerelerde sınayacak...