Bağdaşmıyor ellerim ellerine
Dizlerimin bağı çözülmüyor
Seni her gördüğümde eziliyor
Yüreğim ayna sen aynadaki hayal
Kutuplarda donuk yüreğim
Isınacak bir alev bir duman arar
Gözlerimi her kapayışımda
Sözlere düğümlü kalıyor bakışın
Düne razıydı daha öncesi yalan
İçime attığım en deli fırtınam
Sevdanla üşüyor yüreğinden
Düşüyorum… Varlığına kapılmış
Bir şarkı dinlerken yazdığım satırları
Yine aynı şarkıyı dinleyerek siliyorum
Bu yürek sevdi gerçek diyemedi
Şimdi soluyor tüm maviler yeşiller morlar
Üşüyor duvarlar sokaklar yıllar
Bağdaş kurdum boynumu büktüm
Seyrindeyim silik hatıraların
Ne kalem var yeniden çizecek
Ne çerçeve var içine alacak
Tek bir söz var sonunda söylenecek
Her cümlede her satırda duy şimdi
Hoşça kal bedenim hoşça kal yüreğim…
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim