Hoşçakal Yarınlar Şiiri - Ömer Karagöz

Her yaşanılan
bir gün için bir ah çekti yüreğim
umutlarım boynu bükük kaldı
yarınlarım ölüm gibi acılarla
karşıladı beni
artık içimden hiç bir şey gelmiyor
gönül bahçemde
tüm güller solgun ve yorgun

Yaşamak için hiç bir umudum kalmadı artık
yıkalan duvarlar gibi hayallerim yıkılmış
mutluluklar beni terk edip gitmişti
artık içimden dua etmek bile gelmiyor
bütün bu yaşanan acılardan sonra
mutluluğun terk ettiği bu şehri
bırakıp gitmek istiyordum
bu kadar çabalarımın hakkı bumuydu diye
soruyorum bazen kendime
ardından cevapsız sorular bin ah bir feryat kaldı

Nedense kara bahtım
sevmeye hasret bırakmıştı
içimden hiç sevgi kalmadı
herşeyi alıp gitmişti geçen yıllar
hiç bir gül yeşermiyordu kalbimde
susuz topraklar gibi
kurumuş bir ağaç gibi yaprak döküyor ömrüm
hayat bir imtihan sa
acılar imtihanların bir özüyse elden bir şey gelmiyor

Artık alıştım herşeye
varsın bütün güzelikler senin olsun sevgili
yarınların mutluluk yağmurlarınla ıslansın
gülsün hayat yüzüne
baharda açan tüm güller sana armağanım olsun
bu yazılan son şiirim son feryatım olsun
hoşçakal nazlı bahar hoşçakal sevgili yar
hoşçakal dost bildiklerim
hoşçakal umutlar mutluluklar
güzel günler hoşçakal hoşçakal

tarih.01.03.2013 cuma
saat 12.00