Hoşçakal Sokaklar Şiiri - Erol Başçı

Son geçişim bu belki
Taşkın çöp kutuları arasından
Arka sokaklara zimmetli
Bu, belki son yuvarlanışım
Semt parkının çimenlerinde
Belki
Nezahat teyzeyi son görüşü
Yorgun gözlerimin
Başımı okşayan
Her market dönüşü
Şu çekçekli hurdacılar
Kumam, konteynerlerdeki.
Özleyeceğim sizi bile
Siz, insanlar izzetli
Yüreklerini sonsuz açan
İçimizde hırlamalı
Üç beş azgına rağmen.
Artık vicdanınız fırlamalı
Ey insanlık,
Hangi şerefsizi
Hangi puşt livatacıyı
Bebeklerin,çocukların
Acizlerin acuzelerin
Irzına iştahla geçen
Allahın lanetli kulunu
Suç aletinden astınız?
Yaşasın diye benzer acıyı
Hangisini burdunuz
Hayalarından?
Siz,
Sokakları ateşe veren
Yakan yıkan işbirlikçiler
Ki övüldükçe kudurdunuz
Hanginize göz yumulmadı
Taltif ettiler üstelik
İhaneti kabaranlar,
Mayalarından.
Devleti avuçlamış
Hangi hırsıza uğursuza
Nefes bağışlamadınız
Ki, hepsini tanırdınız
Ayalarından.
Siz insancıklar
Askerini polisini vurmuş
Hangi haini uyuttunuz
Hangisini yolladınız
Şezlong yerine darağacına
Ki gideni de zaten övdünüz
Suçu silahla düşünmek diye
Hey Dünyalılar
Hangi siyonisti astınız
Bebeklerin bağırsağıyla,
Paramparça ettikleri
Analarının kucağında?
Hangi emperyalist katili
Varilinde yaktınız
Hastanelere pazar yerlerine
Attıkları bombanın?
Hangi zalimi
Yıktıkları enkazda uyuttunuz
Cibinlikle korunmuş
Zifaf yatakları yerine
Siz mi yarattınız
Neslimize doğurganlık,
Kafeslerine hamile kalmış
Öyleyse
Sokaktan başka
Hiçbir şeyi olmayanlardan
Ne istiyorsunuz,
Ne istiyorsunuz bizden
Ne ?
Hoşça kalın sokaklar
Hoşça kalın