Hoşçakal sevgilim Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Ömrüme serptin sensizliğin hasret yaşlarını
Gözlerinin ve saçlarının aynadaki gölgesinde
Isıttım, uyuttum düşlerimi
Sensizliğin sahrasında özlem yaşlarını kuruttum
Kapanmış hülyalarımın kilidini yalnızlığın sözleriyle
Soğuttum açtım, kırdım
Süpürüp topladığım yarınlarımla sensizliğin
Susuzluğunu dindirdim
Uzun bir ayrılığın karanlığında
Mutluğun gülmelerini delen hüzünlerle
Delice atan yüreğimin sensizliğin çarpmalarıyla
Yazın kurt deşen düşercesine kanayan sevdamla
Şarkıların nefesimdeki esmelerine ilahi oluşuyla
Seni bekledim
Çocuğun dondurma yalarcasına
Kırık oyuncağa bırakmaymışçasına
Seni öpmeyi, sarılmayı
Yanıp kavrulan son nefesimle
Sana seni seviyorum demeyi
Sensizliğinde güzeldi her şey güzeldi
Sende bendeydim
Her şey tamam vakit tamam
Uzun zamandır oyalandı yüreğim sensizliğinle
Dudağımdaki günlere karışan küfürlerde
Vazgeçemediğim, cesaret ve itiraf edemediğim
Ayrılıkta sensizliğinle bedenimde
İstemesem der hoşçakallar vedalar doğmakta
Son demi alan gecelerime
Yıllarca beklemiştim çıkmaz yanlış yollara
Sapmıştım
Ama hep sen çıkmıştın
Kendimi kandırmıştım
Ve şimdi her şey tamam
Son otobüs geldi ömrümün
Son durağına
Bugüne diyemediğimi
Son yutkunmamın kırıntısıyla
Diyorum hoş geldin sevgilim