Hoşcakal Sevdam Şiiri - Osman Türkmen

Anlaşılması en güç sevgiler yürekten olanıydı.
İki kelimelik bir şiirin sessizliğinde bulurduk onu bazen...
Kocaman bir yalnızlığın eşliğinde kimi zaman...
Hep beklerdik kaçırdığımız trenin ardından gelecek olan treni.
Hiç tahmin edemeyeceğimiz kadar gerçekti,
belki de giden bu son tren.
Oysa şimdi...
yıkılmışlığın ve devrilmişliğin çaresizliğine kucak açmış,
minnacık bir yaştı gözlerimizdeki efkar.
Ölümü bekleyen gencecik bir adam,
sevdiğinin kollarında ağlayan.
Yaşamla sevginin hazin dansıydı bu,
uzadıkça uzayan.
Hiç söylenmeyen bir türkü gibi,
açmamıştı henüz sevda dalında.
Ve bütün duygusal sevgiler aslında...
yalnız sürünmeye mahkumdu!