Yağmurun yıkadığı nemli bir Eylül sabahı
Küçük sperli şapkanın altında
Güneşin safça dokunduğu güleç yüzünde
Güneşi hissetmenin
ve anacığının kucağında olmanın bahtiyarlığıyla
Boncuk boncuktu gözlerin giderken.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta