Yağmurun yıkadığı nemli bir Eylül sabahı
Küçük sperli şapkanın altında
Güneşin safça dokunduğu güleç yüzünde
Güneşi hissetmenin
ve anacığının kucağında olmanın bahtiyarlığıyla
Boncuk boncuktu gözlerin giderken.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.