Zihnin sefaleti vurdu
Masumiyet senin değil
Ben sana inat dedim
Sen ihanet ettin
Oysa ;
Buldum dediğim,
O gözler;
Hançer gibi sırtımda
Kaç iz bıraktı sayamadım
Kendi kendimle hesaplaştım
Payıma gitmek düştü.
Veda ettim
Sen duymadın,
Uyuyordun...
Yüreğimde, yokluğunun yorgunluğu
Biraz birikmiş gizem ,
Biraz da gecikmiş özlem
Aldım darcığıma.
Nefessiz kalmak değil de
Sensiz yürümek
Zor geldi,
Zoruma gitti.
Gidecek yüreği olmayanlara
Dar gelir , dünya.
Sol yanım yarasıdır;
Can acıtan
Zordur ;
Zordur erken yeşerip ,
Zemheri ayazını çekmek.
Adın dilimden düşmüyorsa
Seni unutmağa kıyamadığım içindir;
Çok sevmiştim.
Acıyı paylaştık
Bana susmak düştü.
Öldürmeğe çalıştığım,
Sen değilsin;
Yazık oldu yüreğime
Söküp attım yerinden
Sen de yok oldun.
Nefes almak tek kişilik değildir;
İncinen yüreğime
Sen özlettin ölümü
Ölünün gözünden yaş akmaz,
Mendil miras kalsın
Gün olur seni de
Tanımadığın gözler vurur
O zaman kullanırsın.
Endişelenme;
Yaşattığını yaşamadan ölmezsin.
Hoşcakal'ma...
Kayıt Tarihi : 7.12.2024 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!