Hoşçakal Koca Çınar Şiiri - Zekiye Aksoy

bu aşkında sonu ayrılık oldu ve birkez daha aşk özgürlüge damgasını vurdu gidiyordum...
arkamda belki gözyaşların kaldı(.......)
ve aglıyordu aslında hiç belli etmeden meydandaki koca çınar
(.......)
üzgün ve ben gidiyorum...

şiirlerimin ilham kaynagı,gerçek yaşamımın hayali kahramanı
bu veda degil
yoksun el sallamıyorsun gidişime...
vedalar böyle olmaz bu veda degil
sevdama şahit oldun aşkıma yandın,bana ilham oldun yarama
merhem
mekanlarında aynı havayı solumasakta
aynı yıldızlar örtü olacak başımızı yastıga koydugumuzda

gelirken bile bi an önce kaçmayı düşündügüm bu küçük
kentten şimdi öyle ayrılıyorumki...
sanki içimde koca bir alev korlandıkça korlanan
buraya kadardı(.........)
ben bu sevdanın idam tarihini çoktan
atmıştım bugüne
ve gün bitmek üzere...

sevdam bitti ben yaşıyorum
sen aglıyorsun ben gidiyorum...
sonkez başımı kaldırıp da baktım da sana göremedim seni
oysa son oturdugumuz yerde daha dün
nasıl da gözlerime bakarken gözlerin parlıyordu
bi günde ne kadar da uzaklaşmıştın benden

yine sen oldun masalın bittigini hatırlatan
ve gözlerin yorgun aglıyor olacak bu gece biliyorum...
aglama(.....)
ben aglayamazken
kalk bu sevdanın eşiginden artık
kırıldın biliyorum ama hayat bu işte yapılacak çok şeyde
kalmamıştı aslında
sen fırsat verdikçe bu aşka ben kaçtım birkez daha
ve kahroldum...
yapamadım belki ama
bilemedim de niye yapamadığımı...
hoşçakal koca çınar..