Hoşçakal Kış Şiiri - Rumeysa Sakarya

Yan odadasın,
Beş, bilemedin on adıma gelirim yanına,
Şarkılarına ortak olurum,
Sor, bilemezsen giderim.
Saçlarına bir bahar fısıldar,
Ellerindeki kışa güneş üflerim.
Karartılarına karışırım,
Gri bir oyun hamuru olur,
Sonra da varoluşu düşünürüz beraber.
Kasvetli şehre ayak basmış gibi yapar,
Bir melodide kaybolur,
Aynı manzaraya bakarız.
Ay ışığında yenilir bir kurt,
Oturur onu konuşuruz.
Susmayı bilir,
Sonra da en sevdiğimiz meyveyi yeriz.
Kapıyı kapatıp terk ederken bahar bizi,
Biz kışın gelişine boyun büküp,
Kırgın bir sevinçle onu bekleriz.
Hoşgeldin Kış deriz.