Hoşçakal İstanbul Şiiri - Esra Elmas

Hoşçakal İstanbul
Ey ergen çağlarımın şehri
Yitirdiğim masumiyetim
Kaybolan umutlarım...

Bir kamyonun ön koltuğunda
Babamın kucağında
Günün ilk ışıklarında boğazda
Yaşlı ve yorgun İstanbul...

Bir yanında Beylerbeyi
Öbür yanında Ortaköy
Yalıların nazlı gelin misali
Uzaktan gördüm seni İstanbul...

Köprüden uzayıp giden yolda
Renkler değişti bir anda
Önce dev binalar,sonra gecekondular
Korkarak baktım sana İstanbul...

Şoför durunca kenara,
Pencereden baktım sokağa,
Birbirine yaslı birkaç bina,
Sana ilk öfkem başladı İstanbul...

Ne çok uzaktı artık dağlar ovalar,
Coşkun ve yeşil ırmaklar
Su içtiğim pınarlar
Betonu gördüm sende İstanbul...

Sırtımda çantam saçlarımda örgü
Yürürken lise yolunda
Kalbim ah memleketim dese de
Hayaller kurdum sende İstanbul

İşte o gün tanıdım seni,okulun ilk günü
Başımda annemin eli
Kulağımda babamın sesi
Hemen yalnızlaştım İstanbul...

Buralarda öğretmen bir hiç imiş
Öğretmeni dövmek meşru imiş
Etekler kalça boyu imiş
Utanmamayı sende gördüm İstanbul...

Parklarında tinerci,
Caddelerinde kapkaççı
Ağaç altı sevişenleri
İlk sende gördüm İstanbul...

Buralarda hep güçlü olmak gerekmiş
Paran varsa adam,yoksa yalansın
Düşünce kendim kalkmayı
Ben senle öğrendim İstanbul...

Yoktu artık saklanbaç oynadığım sokaklar
Başında meyve yediğim ağaçlar
Ne de güzel yağardı kışın karlar
Gurbeti sende çektim İstanbul...

Karaköy'de balıkçılar
Beyazıt'ta kitapçılar
Asırlık mabet Ayasofya
Keşfe başladım sende İstanbul...

Minarelerinde nurun
Meydanlarında güvercinlerin
Sanki iki ruh tek beden
Sende saklıydı İstanbul...

Yeşilköy Etiler bir taraf
Alibeyköy Gazi hep harap
Nişantaşı'nda kokoşlar
Beyoğlunda sarhoşlar
Sınıf farkını sende gördüm İstanbul...

Yedi tepende yedi kültür varmış
Birinin rengi diğerini tutmazmış
Şairler hep sana şiir yazarmış
Ben yazmayı sende öğrendim istanbul...

Yalnız ve mahsun kız kulesi
Şişliye inat çiçek açan Emirgan
Nefes veren Sarıyer,Beykoz
Sizinle çekilir İstanbul...

Kalbimin ilk aşkla çarptığı
Bir çift yeşil göze ağladığı
Tutkuyu,özlemeyi
Bana sevgiyi getiren Şehir..

Aşkın gözü körmüş
Yapmam dediğini yaptırtır imiş
Yüreğe cesaret verirmiş
Seni terkediyorum artık İstanbul..

Gidiyorum işte İstanbul
Geride keşkelerim ve kırgınlıklarımla,
Ama çantamdaki yeni hayallerimle,
Şimdi misafirim sende İstanbul...

Kardeşlerim,anam babam
Canpare yeğenlerim
Emanetimdir sana İstanbul
Hoşçakal ey ergen çağlarımın şehri...

11.10.2014/İstanbul