İnmek İstiyorum artık, hayat treninden
Ben gidince sönermi ışıkları evimizin
Bilinmedik kıyılara uzanan deniz gibi sessiz
Yapayalnız kalırmı, arnavut kaldırımlı sokağımız...
Hatırlanırmı benden sonra o eşşiz anılarımız
Son yıldız veda ederken gökyüzüne...
Şimdi duyuyorum, dostlarımın yükselen çığlığını
Veda ediyorum, mavi düşlerime giderken...
Kayıt Tarihi : 13.3.2009 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatının baharında aramızdan ayrılan sevgili Babamın anısına....
Allah babanıza kani kani rahmet etsin!
Fakat o kadar içten yazmıştınız ki,ben böyle genç birinin ölümü düşünmesini kabullenememiştim.Sizi tebrik ediyorum,duygusal ve içten ifade etmenizi kutluyorum.
Allah babanıza kani kani rahmet etsin!
Fakat o kadar içten yazılmıştınız ki,ben böyle genç birinin ölümü düşünmesini kabullenememiştim.Sizi tebrik ediyorum,duygusal ve içten ifade etmenizi kutluyorum.
Çok duygusal bir şiir,resmen telaşlandım.Bu genç yaşta Hayat Treni'nden inmekte ne demektir? Sevdalar yüzünden sevenlerimize acı çektirmek yerine ,bir düşünün her gecenin bir gündüzü vardır.Eski sevdalar ti'lerde kaldı.Umarım bu sadece bir şiir.Fakat bu kadar içten anlatmanız harika olmuş.Yüreğinize sağlık,tebrik ediyorum.Tam puan verdim.
Bize de anılarımızla baş başa gideceğimiz belirsiz bir yol kalır...
Nasıl yalnız gelmiş isek, yine yapayalnız....
Güzel şiir... Kutlarım şiiri ve şairi...'
TÜM YORUMLAR (26)