Hoşçakal Gidiyorum Şiiri - İbrahim Tamer

Hava soğuk,üşüsem,donsamda gidiyorum
Dışarda yapayanlız kalsamda gidiyorum
Sevmiyorsan eğer,sarayımda kıraliçede olsan
Önemi yok artık,Ecem olsanda gidiyorum

Melek olup günahlarımıda alsan,gidiyorum
Ağlamaktan kör olsa gözün,yas tutsanda
Korkmuyorum ölmekten, vız gelir herşey bana
Canımı almaya gelen, Azrail olsanda, gidiyorum

Dön deme bana,gerek yok,özür dilemene
Islatsın gömleğimi,gözümden yaşlarımı silmene
Sakın ha sakın, beni sevdiğini söyleme
Sevdan,deniz olup beni boğsada,gidiyorum

Sana küstüm,kırıldım,acı çektim,yoruldum
Seni severken ben can evimden vuruldum
Engel tanımaz aşkıyın azgın sularında boğuldum
Artık,yanar dağ olup yakıp,kavursanda,gidiyorum

Damarlarımda dolşan kandın
Kesip akıttım,artık değilsin
Her alışımda hayat bulduğum nefestin
Öldüm,almıyorum,azrailimsin
Bedenimde taşıdığım candın
Çıktı yok,artık değilsin
Aldın benden hepsini,öldüm
Beni baştan yaratsanda,gidiyorum hoşçakal