Hoşçakal Fırtına Şiiri - Limon Ağacı

Yangın yeri yüreğim biraz kül biraz duman ruhum bedenime ağır geliyor yoksun artık.radyoda şarkımız çalıyor gözlerim yaşlı dışarıyı denizi seyrediyorum bi meltem esiyor sanki yüreğime senin gibi değil ama, sakin, dingin,sevecen belki senden kalan küllerimi o meltem bir araya getirir yeniden sevmeyi öğretir bana sensiz bi hayatın varlığına alışmamı sağlar ben dünyanın etrafında döndüğünü sanırdım.....
Nasıl yanıyor içim nasıl kavruluyorum asla anlayamayacaksın ezdin geçtin bastın senin için büyüttüğüm çiçeklerime.seni terkediyorum derken bile sarılmak geçiyordu içimden sarılıp bidaha hiç ayrılmamak.tek bi cümle bekledim senden GİTME
o kadar mağrurdun ki o muhteşem gururun kal demene engel oldu çok mu zordu gitme kal demek yüreğin mi yoktu yoksa yada hiç mi sevmedin de gidişimi seyrettin gözlerini kaçırıp yüzüme bile bakamadan oysa seni nekadar çok sevdim ben özenerek büyüttüm sana sevdamı sana bile belli etmeden tek başıma haketmedim ben bunları
Topladım yükümü vurdum sırtıma belkide dünyanın en ağır yükünü taşıyorum şimdi sırtımda, gözlerim sağnaklarını yağdırmaya hazır bulutlar gibi dolu dolu,gözyaşlarımı sana göstermeden gidiyorum senden.
Giderken hiçbişeyini istemiyorum hiç bir parçanıda almıyorum yanıma. yüreğimde sevdanla gidiyorum.seni o mağrur duruşun ve önüne geçemediğin gururunla başbaşa bırakıyorum hiç bir şeyim kalmasın sende adımıda sil alfabenden beni anma aklına bile getirme

deli esen fırtına gibi girdin hayatıma nerden estiğini bilemeden hazırlıksız yakalandım sana aldın yüreğimi savurdun ordan oraya hiç acımadan hemde benden sonra başka yüreklerde esmeye devam et bende estiğin gibi hoyrat esme seni benim kadar kimse sevmez çünkü rüzgarına savrulmaz sana belli etmeden o kadar çok sevdim ki seni karşılığında bir kere de olsa kal demeyi çok gördün bana
Şikayetim senden değil kendimdendir kızğınlığımda öyle sen bana bakma başını dik tut mağrur duruşunu kaybetme ben giderim senden kal demeni beklesem de
seni sana emenet ederek
hoşçakal