Bir iftar ezanı okunmasının huzurunda
Siyah beyaza döner, gülden umutlarım
Göçüp giderken ebede, aşk huzurunda
Boynumu bükerekten tekrar umutlarım…
Hiç kimse bilemez, içimin sokaklarını
Karanlık, dar uzun bir yolda yürürüm
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
